προςήρτηντο δεσμοῖς πρὸς τὰς ἄλλας

προς-αρτάω, daran anknüpfen oder anhängen, προςήρτηντο δεσμοῖς πρὸς τὰς ἄλλας, Pol. 3, 46, 8; πρὸς τοῖς ἱστοῖς τροχιλίαι προςήρτηντο σὺν κάλοις, 8, 6, 5; – pass. Einem anhangen, ihm ergeben sein, τινί, eng womit verbunden sein, προςηρτημένον τῷ καλῷ τὸ ἀγαϑόν, Xen. Oec. 6, 15; ὅσοις νοῦ καὶ σμικρὸν προςήρτηται, Plat. Phil. 58 a; τῇ ἡδονῇ προςηρτημένοι, Luc. Necyom. 5; προςηρτηκέναι ἑαυτούς τινι, = προςδεδέσϑαι, Arr. Ep. 1, 1, 14. – Med. Einen von sich abhängig, verbindlich machen, τινά, Sp., Maneth. 4, 200.